Voorjaar 2012 9-4 tot 30-4: Vrijdag de Dertiende

Voorjaar 2012 9-4 tot 30-4: Vrijdag de Dertiende: Na het vaste rituuel Koffie deze maal uit een bescheiden Kopje ,ontbijt , zwemkleding aan. Gewapend met foto toestel op naar het Zwembad. ...Leuk leuk om jullieblog te lezen. Nog niet zolang geleden zaten wij daar ook en hebben genoten. OOK bij cracker barrel heerlijk gegeten. Zo erkenbaar allemaal. En in de tbe mmmm. Ik mis het nu al.... Lekker verder genieten.gr agnes

Ja hoor, we zijn thuis

Ik werd op het matje geroepen door Robert-Jan; waar blijft je thuiskomstverslag ? Pfffft, ik ben pas 2 dagen thuis en kan me amper herinneren dat we op vakantie zijn geweest. Ok ok, beetje overdreven, maar zo voelt het af en toe wel. Maar daar komtie dan.

We mochten ipv 10uur pas om 11uur uitchecken; heerlijk want  om half 12 wilden we weg naar het vliegveld en we wilden nog even afscheid nemen bij Teleton. Maar ja, kwart over 10 zat in ons ritme dus wij met de overgebleven koekjes, eitje, enz op naar Ton en Lidy, maar onverrichte zaken werden we teruggestuurd. Hup, eerst huisje leeg, anders red je het niet om voor 11uur uit het huis te zijn. Ja Ton, je hebt gelijk en terwijl Ton gelijk allerlei foto’s schoot van de tasjes voor het grof vuil, heb ik alles nog 1x nagelopen.

Ruud heeft de koffers in de auto gezet en toen kregen we ons kopje koffie met de laatste donuts en cocosmakroontjes van deze vakantie (even tussendoor terwijl ik dit typ stop ik even, want Ton en Lidy on skype; past helemaal in mijn weer vakantiegevoel). Ruud nog even advies aan Ton gevraagd over hoe naar het vliegveld te rijden, maar Ton zei, kan niet missen, een rechte weg, zelfs tomtom zou niet nodig zijn. Nou, op de heenweg ging het niet helemaal goed, maar dat was nog wennen. Om half 12 werden we uitgezwaaid door onze VVV, wat hebben we het gezellig gehad en wat zullen we nog vaak aan deze vakantie terug denken.

De schoonmaakploeg

Volledig album bekijken

stond al voor de deur en Lidy zwaaide nog met de koffiefilter ons na. Die kon echt niet meer in de koffer erbij en zij zouden die meenemen als zij nog plek over hebben; waar hebben we het over he. Gelukkig is Ton weer aardig opgeknapt en voelt zich niet meer echt ziek. Alleen hoest hij nog wat, maar we konden ze met gerust hart achterlaten.

Hoe het kan weet ik niet maar  ipv 2x tol betalen, moesten we 3x tol betalen en hebben we dus een rondje gereden voor we op vliegveld aankwamen. Nee, geen rechte weg, maar gelukkig wel op tijd en er was niemand bij Alamo, dus reuze snel afgegeven. Inchecken was in no time gebeurd en de rij voor Priority was kort bij de douane. Binnen drie kwartier zaten we in de lounge. Lekker met de iPad, klaar voor de lange rit naar huis. Alles ging op tijd. In het vliegtuig kon ik wel upgrade krijgen, maar Ruud niet, dus lekker samen met hem gewoon achter de business class gaan zitten. Prima hoor, en op tijd vertrokken. We hoorden dat we in New York naar andere terminal moesten en schrokken daar erg van, want we hadden maar 55 min om over te stappen. Maar ook dat bleek geen probleem, de terminal kon je per lopende banden bereiken dus dat ging super snel en de lounge was naast de gate. Dus er maar lekker half uurtje gaan zitten, aan de wijn en Ruud aan de whisky.

Het vliegtuig was echt voor een kwart gevuld, maar ik ben net niet bijdehand genoeg om voor we weggingen al op een plekje in het midden te gaan zitten zodat je lekker op 3 stoelen kon gaan liggen. Nou ja, ik slaap toch nooit en Ruud slaapt al als hij het vliegtuig alleen al ruikt. Niet als de kip of pasta voor zijn neus staat, dan eet hij nog wel. Ik heb nog snel een LAATSTE frietje bij de Burger King genomen dus had geen honger. We hadden mooi uitzicht op Manhattan, leuk om te zien. De laatste vlucht duurde 7uur en 20min…. ik heb misschien kwartiertje gedommeld, maar echt niet geslapen.

Gelukkig komt aan alles een eind en de koffers kwamen als eerste van de band en de taxi die we belden via Thon hotel kwam wel heel erg snel. Bleek dat we eigenlijk nog niet werden opgehaald, maar dat de mensen voor wie hij wel kwam, niet mee kon nemen omdat dat 4 personen waren en hij dus 4 personen met bagage niet in zijn taxi mee kon nemen. ONS WEL…. dus ook dat ging razendsnel. Bij Thon hotel de parkeerkosten afgerekend en naar huis en het klinkt afgezaagd, maar ook dat ging zonder file en rond half 12 waren we thuis THUIS THUIS. Stapel post, koffers uitgepakt, buren op visite en de hele zooi over de vloer eens overziend zei  ik kom op, weg hier, wat een bende, even op de port bij ma…. Die wilde natuurlijk uit eten en na heel veel telefoontjes en mailtjes oa naar Orlando, lag ik pas half 12 in bed. Tja, volgende ochtend al gelijk oppassen op de kindjes. Heerlijk, wel moeilijk om op te staan hoor, want in Orlando is het pas half 2 in de nacht en wij staan al naast ons bed, maar zonnetje scheen en allemaal blij toen we elkaar weer zagen.

Eerst de paastakken versierd en toen…. de cadeautjes. De Dodge auto en Diego speeltje voor Brandon en voor Chelsey een

Volledig album bekijken

prinsessenbordje en elastiekjes voor in haar haar. En toen allebei de schoenen. Overdag lekker naar speeltuin geweest, naar omaoma en lekker in de tuin gespeeld. Robert-Jan kwam op visite; haha, die wist dat we nog wat zakken witte M&M's hadden meegebracht en inderdaad, hij kreeg er maar eentje mee. Zusje is ook nog langs geweest en 's avonds weer naar mijn moeder en bijtijds naar bed. Vandaag weer naar school voor vrijwilligerswerk, naar mijn moeder en op de fiets naar Rotterdam naar een zus van mijn moeder die 99jaar is en haar knie heeft gebroken. Toen op de terugweg in Rotterdam een winkel in voor douchemeubeltjes enz, dus begrijpen jullie dat ik niet eerder tijd had om de blog te maken. Het is heerlijk weer en ik heb ook nog plantjes in de tuin gezet die ik van mijn zusje kreeg, kortom, de dagen zijn weer  back in de reality en niks geen vakantiegevoel meer van Amerika. Wel van hier, want o wat is het lekker weer, zelfs al op terrasje een ijsje gegeten in Rotterdam. En al was het geen Dairy Queen, het was ook erg lekker, vooral met de slagroom erop. Het wordt vast weer niet vroeg naar bed, want de blog moet af en de foto’s moeten er nu nog bij. Maar bedankt lieve allemaal voor het meelezen en reageren. Altijd leuk en geef mij jullie weblog door, want ik wil  alles volgen. Nu op naar de paassfeer, alles geel en bloemen en  kuikentjes, heerlijk !

Dag18 - De laatste volle dag, snik snik

Gelukkig hebben we morgen nog een halve dag en dan pas naar het vliegveld. Wat is het omgevlogen. Vanochtend  mailde Ton dat het niet best ging en hij naar de dokter ging, wat een domper voor hem en Lidy (ok, ook beetje voor ons). Hij zou ons op de hoogte houden. Wij zijn onze eigen gang gegaan, erg vindingrijk was het niet. Sapje, koffie, ontbijtje en….. als verandering kwam Ruud de laatste keer eens bij me in de hottub, foto zelfs gelukt. Ton belde dat hij penicilline had en flink aantal dollars armer. Nu maar hopen dat het snel aanslaat. Ruud weer lekker aan de laptop en ik bij het zwembad,het was erg lekker weer en daar geniet ik ook heel erg van. Lidy is nog even bij me komen zitten. Om half 2, na de lunch zijn we weer samen op stap gegaan, alle plannen om naar Seaword te gaan of met treintje over Epcot is niet doorgegaan. Dat Dairy Queen ijsje zat me dwars, dat MOEST vandaag. Ook wilde ik nog een laatste keer naar een outlet, dat is zo weinig gebeurd deze vakantie. Niet erg want we hebben heerlijk andere dingen gedaan, maar nu kon het nog even.

En ja hoor, TOCH weer gekocht, t-shirt van Armani en een BH. Ook voor de laatste keer deze vakantie bij de Starbucks en zo doen we zoveel dingen VOOR HET LAATST deze vakantie. Nog

Volledig album bekijken

even voor brood naar Walmart voor de laatste keer. En toen, jaja…. ik ben zo blij dat ik het kan vertellen, al waren onze VVV er niet bij, maar we zijn naar de Dairy Queen gegaan. Ik kon het onmogelijk maken om daar vandaag niet heen te gaan en mmmmmm, ik ben over hoor. Wat een heerlijke Blizzard hebben we op. Ruud die met cookies en ik die met chocolate covered strawberries, op advies van Robert-Jan. Ruud vond alleen dat hij te snel smolt, maar de smaak vond hij ook heerlijk.

Ik heb zo snel gegeten dat het geen kans kreeg om te smelten al was de temperatuur zo tegen de 30 graden en hebben we hem buiten in de zon op een bankje opgegeten. Volgende keer neem ik een grotere. Zeker weten. Wat wel jammer was dat de VVV er niet bij waren, wij hadden ze beloofd daarop te trakteren nog ter gelegenheid van Ruud zijn verjaardag en daar is dus niets van gekomen. Ton en Lidy, jullie houden het tegoed hoor, we komen weer terug in Orlando met elkaar.

We zaten nog te dubben wat we zouden doen met eten; straks naar de Mac (voor de laatste keer deze vakantie maar eigenlijk ook voor de eerste keer) of thuis wat maken. Maar gelukkig zagen we bij het binnenkomen van het hek, dat Ton en Lidy naar buiten gingen dus snel  naar elkaar toe en achter elkaar aan naar de Walmart waar een Mac zit. Zij konden dan gelijk wat boodschappen doen. Ohoh, wat een vreselijke Mac is dat zeg, niet aardig en geen  warm eten. Nou ja, als je  honger hebt smaakt  rauwe bonen zoet (of iets dergelijks is de uitdrukking he).






Op de terugweg hebben we eindelijk wat foto’s gemaakt van de Chinese, of Thaise of weet ik veel welke taal of land dat is.

Volledig album bekijken

Het ligt tegenover ons complex, maar wel prachtige gebouwen en beelden zijn er te zien. Ruud is thuis de koffers gaan inpakken en nadat alles in 2 koffers en een weekendtas was gedaan, bleek dat  het gewicht  in alle drie niet meer dan  42 kilo was. Dus hup, alles uit de weekendtas in de 2 koffers erbij. Minder te sjouwen.

Wat er morgenochtend nog bij moet ? We zien het wel, morgen nog een hele ochtend nog lekker in het huis. Op zijn vroegst pas rond half 12 weg, want we vertrekken pas kwart over 3 en  twee en half uur van te voren aanwezig is meer dan genoeg. We hopen dat we geen vertraging hebben want we hebben maar 53 minuten om over te stappen. Al moeten we alleen maar naar de juiste gate  lopen,  Robert-Jan weet niet of we op dezelfde terminal aankomen als we vertrekken. Of dat we ook eerst nog naar andere terminal moeten. Hopelijk alleen naar de andere gate, dan redden we het zeker. Morgenochtend in ieder geval koffie bij Ton en Lidy om afscheid te nemen, wat is het snel voorbij gevlogen.

Dag17 - We missen ze nu al

Vanochtend al voor 8uur een mailtje ontvangen dat het met Ton niet lekker gaat, hij heeft zelfs koorts, dus we zouden maar onze eigen plannen moeten trekken. Tja, dat zijn we niet gewend deze weken…. Wat moeten we nou ? Maar erger is dat je ziek wordt in je vakantie en ik hoop dat hij morgen weer een beetje de oude Ton is. Ik ben dus maar gelijk na de hottub en ontbijt en wat opruimen en wasje doen naar het zwembad gegaan. Net als gisteren wilde Ruud ook nu weer lekker achter de laptop. Geen probleem.

 

We zijn om 2uur in de auto gestapt en onze eerste missie was de ORANJE DODGE auto voor Brandon kopen En ja hoor, Ruud straalde toen we die flew markten weer doorliepen. Hij wist niet meer in welke van de 4 hallen hij de auto had gezien en oooooh gelukkig… in de laatste hal. Ik verdenk hem toch echt ervan dat hij het wel wist maar zo graag door die hallen nog een keertje wilde lopen. Maar ja we hebben hem en verheugen ons op het stralende smoeltje van Brandon als hij hem krijgt. We zijn daarna naar de Old Town gereden. Wat is dat leuk zeg voor een keertje. Al die oude auto’s en dan de kermis erbij en de leuke tafels met banken waar de nodige verjaardagen werden gevierd. Ik vond het ook nog erg groot. Alleen durfde Ruud niet goed te parkeren. Een pijl met FREE parking wees alleen naar de borden met TOWE AWAY ZONE. Nou, dat hebben we 1x over het hoofd gezien en toen was de auto weg toen we terugkwamen.

Volledig album bekijken

Ruud bleef dus rondjes rijden en durfde hem maar niet neer te zetten. Maar bij navraag bleek dat we hem gewoon neer konden zetten, NO PROBLEM, zeiden ze. Iedere keer als we stukje gelopen hadden, keek hij even om de hoek of de auto er nog stond en ja hoor…..gelukkig maar. We zijn nog even voor een ijsje gegaan. Ooh Robert-Jan, ik durf het eigenlijk niet te schrijven, maar het is een MacDonald ijsje geworden. Hopelijk is Ton morgen beter en gaan we echt voor het Dairy Queen ijsje hoor.

We zijn nog even naar Target en Publix gegaan voor brood en donuts en ohoh ook nu stonden we in een express kassarij en net voor ons had de cassier geen wisselgeld meer. Zeker 5 min weg en toen hij wilde beginnen …. bleek de

Volledig album bekijken

kassarol net op te zijn. Keep smiling dus he, het is vakantie. Thuis snel wat gegeten, Ruud verse zalm en ik hamburgers. De ijskast moet ook leeg en de fles met champagne is ook nog niet leeg. Vanavond gaat Ruud al beetje koffers inpakken, wie weet hebben we ruimte over…. HAHA nog maar een volle dag hier te gaan, Ruud had nog weekje langer willen blijven (ik ook hoor)..