Ja hoor, we zijn thuis

Ik werd op het matje geroepen door Robert-Jan; waar blijft je thuiskomstverslag ? Pfffft, ik ben pas 2 dagen thuis en kan me amper herinneren dat we op vakantie zijn geweest. Ok ok, beetje overdreven, maar zo voelt het af en toe wel. Maar daar komtie dan.

We mochten ipv 10uur pas om 11uur uitchecken; heerlijk want  om half 12 wilden we weg naar het vliegveld en we wilden nog even afscheid nemen bij Teleton. Maar ja, kwart over 10 zat in ons ritme dus wij met de overgebleven koekjes, eitje, enz op naar Ton en Lidy, maar onverrichte zaken werden we teruggestuurd. Hup, eerst huisje leeg, anders red je het niet om voor 11uur uit het huis te zijn. Ja Ton, je hebt gelijk en terwijl Ton gelijk allerlei foto’s schoot van de tasjes voor het grof vuil, heb ik alles nog 1x nagelopen.

Ruud heeft de koffers in de auto gezet en toen kregen we ons kopje koffie met de laatste donuts en cocosmakroontjes van deze vakantie (even tussendoor terwijl ik dit typ stop ik even, want Ton en Lidy on skype; past helemaal in mijn weer vakantiegevoel). Ruud nog even advies aan Ton gevraagd over hoe naar het vliegveld te rijden, maar Ton zei, kan niet missen, een rechte weg, zelfs tomtom zou niet nodig zijn. Nou, op de heenweg ging het niet helemaal goed, maar dat was nog wennen. Om half 12 werden we uitgezwaaid door onze VVV, wat hebben we het gezellig gehad en wat zullen we nog vaak aan deze vakantie terug denken.

De schoonmaakploeg

Volledig album bekijken

stond al voor de deur en Lidy zwaaide nog met de koffiefilter ons na. Die kon echt niet meer in de koffer erbij en zij zouden die meenemen als zij nog plek over hebben; waar hebben we het over he. Gelukkig is Ton weer aardig opgeknapt en voelt zich niet meer echt ziek. Alleen hoest hij nog wat, maar we konden ze met gerust hart achterlaten.

Hoe het kan weet ik niet maar  ipv 2x tol betalen, moesten we 3x tol betalen en hebben we dus een rondje gereden voor we op vliegveld aankwamen. Nee, geen rechte weg, maar gelukkig wel op tijd en er was niemand bij Alamo, dus reuze snel afgegeven. Inchecken was in no time gebeurd en de rij voor Priority was kort bij de douane. Binnen drie kwartier zaten we in de lounge. Lekker met de iPad, klaar voor de lange rit naar huis. Alles ging op tijd. In het vliegtuig kon ik wel upgrade krijgen, maar Ruud niet, dus lekker samen met hem gewoon achter de business class gaan zitten. Prima hoor, en op tijd vertrokken. We hoorden dat we in New York naar andere terminal moesten en schrokken daar erg van, want we hadden maar 55 min om over te stappen. Maar ook dat bleek geen probleem, de terminal kon je per lopende banden bereiken dus dat ging super snel en de lounge was naast de gate. Dus er maar lekker half uurtje gaan zitten, aan de wijn en Ruud aan de whisky.

Het vliegtuig was echt voor een kwart gevuld, maar ik ben net niet bijdehand genoeg om voor we weggingen al op een plekje in het midden te gaan zitten zodat je lekker op 3 stoelen kon gaan liggen. Nou ja, ik slaap toch nooit en Ruud slaapt al als hij het vliegtuig alleen al ruikt. Niet als de kip of pasta voor zijn neus staat, dan eet hij nog wel. Ik heb nog snel een LAATSTE frietje bij de Burger King genomen dus had geen honger. We hadden mooi uitzicht op Manhattan, leuk om te zien. De laatste vlucht duurde 7uur en 20min…. ik heb misschien kwartiertje gedommeld, maar echt niet geslapen.

Gelukkig komt aan alles een eind en de koffers kwamen als eerste van de band en de taxi die we belden via Thon hotel kwam wel heel erg snel. Bleek dat we eigenlijk nog niet werden opgehaald, maar dat de mensen voor wie hij wel kwam, niet mee kon nemen omdat dat 4 personen waren en hij dus 4 personen met bagage niet in zijn taxi mee kon nemen. ONS WEL…. dus ook dat ging razendsnel. Bij Thon hotel de parkeerkosten afgerekend en naar huis en het klinkt afgezaagd, maar ook dat ging zonder file en rond half 12 waren we thuis THUIS THUIS. Stapel post, koffers uitgepakt, buren op visite en de hele zooi over de vloer eens overziend zei  ik kom op, weg hier, wat een bende, even op de port bij ma…. Die wilde natuurlijk uit eten en na heel veel telefoontjes en mailtjes oa naar Orlando, lag ik pas half 12 in bed. Tja, volgende ochtend al gelijk oppassen op de kindjes. Heerlijk, wel moeilijk om op te staan hoor, want in Orlando is het pas half 2 in de nacht en wij staan al naast ons bed, maar zonnetje scheen en allemaal blij toen we elkaar weer zagen.

Eerst de paastakken versierd en toen…. de cadeautjes. De Dodge auto en Diego speeltje voor Brandon en voor Chelsey een

Volledig album bekijken

prinsessenbordje en elastiekjes voor in haar haar. En toen allebei de schoenen. Overdag lekker naar speeltuin geweest, naar omaoma en lekker in de tuin gespeeld. Robert-Jan kwam op visite; haha, die wist dat we nog wat zakken witte M&M's hadden meegebracht en inderdaad, hij kreeg er maar eentje mee. Zusje is ook nog langs geweest en 's avonds weer naar mijn moeder en bijtijds naar bed. Vandaag weer naar school voor vrijwilligerswerk, naar mijn moeder en op de fiets naar Rotterdam naar een zus van mijn moeder die 99jaar is en haar knie heeft gebroken. Toen op de terugweg in Rotterdam een winkel in voor douchemeubeltjes enz, dus begrijpen jullie dat ik niet eerder tijd had om de blog te maken. Het is heerlijk weer en ik heb ook nog plantjes in de tuin gezet die ik van mijn zusje kreeg, kortom, de dagen zijn weer  back in de reality en niks geen vakantiegevoel meer van Amerika. Wel van hier, want o wat is het lekker weer, zelfs al op terrasje een ijsje gegeten in Rotterdam. En al was het geen Dairy Queen, het was ook erg lekker, vooral met de slagroom erop. Het wordt vast weer niet vroeg naar bed, want de blog moet af en de foto’s moeten er nu nog bij. Maar bedankt lieve allemaal voor het meelezen en reageren. Altijd leuk en geef mij jullie weblog door, want ik wil  alles volgen. Nu op naar de paassfeer, alles geel en bloemen en  kuikentjes, heerlijk !