En dan is het al 3maart in de ochtend

Ja…. nu neem ik pas de tijd om weblog te maken… sorry haha ! De wifi deed het gisteravond in het  Thonhotel eerst niet. Wij naar de balie, ooooh U moet euro 9.95 betalen. No way, we hadden het nog gevraagd; ja hoor, gratis wifi op kamer. Nou ja, blijkt dat dat alleen gratis is als je telefonisch geboekt hebt. Hebben we hoor, zei ik met een stalen gezicht. Toen bleek dat je voor een 2e laptop (of Ipad) weer moet betalen….. Hoe krijgen ze het verzonnen, maar ja wij zouden Agnes en Ruud niet zijn als het goed gekomen is.

We werden in Brussel om half 6 gewekt door een sms je van mijn grote zus. Ze is weer oma geworden. De tweelingmeisjes Marie en Isabelle zijn (6weken te vroeg) geboren, nou daar wilde ik wel voor wakker gemaakt worden om dat te horen, want alles is verder goed met moeder en kinders. Gelukkig maar. Dus alles op gemakkie gedaan en om kwart voor 8 beneden om uit te checken en te betalen. Ze wilden weer meer dan afgesproken ohoh, gelukkig hadden we bewijs uitgeprint. De hobbels weer allemaal genomen en busje kwam inderdaad voorrijden. Voor half 9 werden we afgezet bij de ingang waar we net moesten zijn, balie 11. Inchecken was eitje maar toen naar de paspoortcontrole. Wij staan altijd in de verkeerde rij, en dat bleek nu ook weer. Even onthouden ! Kijk goed of je in de rij EU paspoorten staat, want die gaan natuurlijk sneller…..

                                         

Maar we zijn er uiteindelijk natuurlijk doorgekomen en op naar de lounge. We hadden honger.mmmmmm Lekkere croissantjes, chocolade croissantjes en koffiebroodjes. Geen champagne dit keer, maar verse sinaasappelsap. Goed he, het smaakte heerlijk.



Keurig op tijd gaan boarden en de plekken waren weer SUPER geregeld door Robert-Jan, Comfort klasse met extra beenruimte EN nog eens bij de exit, dus zelfs als Ruud op schoot zou komen zitten hadden we nog alle ruimte met een uitgetrokken klaptafeltje…

We kregen gelijk eten, ja hoor pasta en kip, maar dit keer heeft Ruud alles op van de kip met spinazie en lekkere puree. IK had teveel van de broodmaaltijd genoten en  heb na het openmaken van de pasta het dekseltje er weer vlug opgelegd.  De Nederlandse stewardess vroeg of ik ook de kip wilde omdat ik niet gegeten had, want ja, dekseltje dicht en een zwaar gewicht was niet moeilijk raden he. Ze hadden genoeg, zeg maar teveel eten, want het vliegtuig zat maar voor een derde vol. En een heel blije Ruud zat even later ook aan de whisky. Neem maar 2 flesjes meneer, een is geen. SMILE ! Vakantie ook voor Ruud begonnen.



De vlucht van 8 uur was rustig en  ging op zich best vlug voorbij, lezend…puzzelend… potje kaarten en met de mp3 speler in mijn oren. Een uur voor de landing kregen we nog stukje pizza en een heerlijk ijsje.


Tja…… en toen de overstap. We kwamen bij gate 4 aan ipv gate 3, dus van snelle overstap was geen sprake. Er was wel wat omgeroepen in vliegtuig, maar boven de motoren verstonden we door de herrie geen snars en dat bleek dus niet zo best. We sloten aan in de rij voor de paspoortcontrole, maar die rij was oneindig…. en daar kwam ons Nederlandse stewardess weer….ooooh jullie staan verkeerd, zo haal je de overstap niet. Kom mee, en wij werden bij de quick rij gezet. Dat hielp, er stonden nog 4 Nederlanders die naar Orlando moesten en we besloten bij elkaar te blijven om alles tot goede te laten komen.

Na de paspoort controle de koffers van de band en weer afgegeven met een op hoop van zegen gezicht of het goed zou komen. Onvoorstelbaar dat dat goed gaat. Daarna heel eind lopen naar een treintje die ons van terminal 4 naar 3 zou brengen en met de lift naar de loopbrug over de weg en ja hoor, daar weer een rij om door de security controle te gaan. En straal straal…. wie is Agnes ? Ikke ! Kom maar mee, Ruud mocht ook en….. ik zei dat de 4 Nederlanders ook met ons reisde, dus hup… mochten ook voor. Tja toen hadden we nog een uurtje voor we moesten boarden en hup lounge in. Achteraf zei Robert-Jan dat we in de verkeerde zaten, nou ja vonden het prima, vlg keer zullen we de andere nemen.

En toen het volle vliegtuig in naar Orlando, jeetje die handbagage wordt steeds groter,er kon niet eens alles in de bakken, dus sommige werden onderin gezet, uiteindelijk na heel lang taxiën de lucht in. Brrrrr wat een turbulentie bijna de hele reis, ze konden zelfs geen drinken brengen, dat is in het laatste half uurtje snel gegeven. Heel indrukwekkend voor we de lucht ingingen was het heel grote Air France vliegtuig, met boven en beneden raampjes… de piloot zei dat we er even naar moesten kijken. Ik had tas in de bagagebakken moeten zetten omdat we bij de exit zaten dus helaas, fototoestel zat in de tas, jammer ook omdat de zonsondergang die we zagen echt spectaculair was, daar kan geen Nederlands strand zonondergang tegenop. Jammer … ook geen foto.

En keurig op tijd geland, koffers als eerste van de band en alleen grote rij bij Alamo, maar dat was snel vergeten toen we de auto konden uitzoeken…Een heel grote Hyundai Santa Fe met 7 miles op de teller, nieuwer kan niet sorry RJ dat ik Honda dacht, jullie lekker gelachen dus, maar wij ook toen we wegreden. Zelfs de tomtom deed het gelijk. 



En wat werden we hartelijk welkom geheten door de Teletons. Sleutelgegevens ophalen en bij hun even wat gedronken en heerlijke donuts op. Toen naar ons huisje, 3 deuren verder en Teleton had gelijk een hernia met het bovenbrengen van onze koffers. De laptop en iPad uitgeprobeerd, telefoonnummers uitgewisseld van de huisjes. RJ belde nog en om 23uur kroop ik mijn bedje (nou ja kingsizebed) in en vandaag ? Dat lezen jullie morgen wel… de 7 zonnen zijn er hoor…